[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Etologia – Sadowisk 3:

Etologia środowiska życia – optymalne warunki:

§         Środowisko jest dla zwierzęcia: zasobnikiem materiału energetycznego i budulcowego, źródłem doznań, kanałem łączności i biorcą skutków zachowania, obszarem zapewniającym odpowiednie warunki bytowania, indywidualne więzi psychiczne ze swym otoczeniem.

§         Optimum ekologiczne – optymalne wartości czynników środowiska: oświetlenie, temperatura, wilgotność powietrza, zwięzłość gleby, ciśnienie hydrostatyczne wody, stężenie tlenu w wodzie, zasolenie podłoża lub wody, kwasowość.

§         Gatunki kosmopolityczne – szeroki przedział wartości tolerowanych, p.w.,

§         Przeciwne: światło-, cieniolubne, ciepło-, zimnolubne, halofilne – grunty solne.

§         Filopatryczność – przywiązanie do miejsca, w którym się urodziło zwierze.

§         Preferendum ekologiczne – miejsce gdzie zwierze najlepiej się czuje: fotyczne, termiczne, wilgotnościowe.

§         Kinezy – u bezkręgowców przypadkowo obrany kierunek ruchu, który zbliża zwierzę do optymalnych warunków, zmienna prędkość posuwania prowadzi go do preferendum.

§         Klinokineza – zmiana ruchu, częstsze ruchy w strefie preferowanej.

§         Ujemna elazja – ruch zorientowany przez ujemną taksję – od bodźca.

Systemat przestrzenno-czasowy:

§         Strefa życiowa zwierzęcia – obszar, w którym zwierzę poruszało się w ciągu całego życia, także przypadkowo.

§         Strefa mieszkalna – część życiowej, osobnik dłuższy czas w roku stale przebywa i spełnia większość swoich funkcji życiowych.

§         Siedlisko/habitat – zajmowany teren przez 1go osobnika.

§         Stanowisko – obszar zamieszkały przez grupę osobników, z tego samego gatunku – populację.

§         System przestrzenno-czasowy – sieć miejsc w terenie, w których dany osobnik w określonym czasie wykonuje określone czynności, przestrzenno-czasowy system Kola.

§         Stretotypia ruchowa – częsta choroba ogrodów zoologicznych – za mało przestrzeni dla zwierząt.

Przemieszczenia i wędrówki zwierząt:

§         Popęd migracyjny - kieruje okresowymi przelotami i wędrówkami, uruchamiany przez hormony i sterowany przez cykliczne zamiany warunków zewnętrznych – oświetlenia, temperatury, niepokój migracyjny.

Orientowanie się zwierząt w terenie:

§         Pierwszorzędowa – oparta na stosunkowo prostych reakcjach – tropimy, taksje, zachowanie się korekcyjne.

§         Drugorzędowa – umożliwia zwierzętom podobnie jak ludziom odnalezienie drogi powrotnej do mieszkania czy obszaru, z którym osobnik jest związany.