[ Pobierz całość w formacie PDF ]

O przeobrażeniach popędu agresji cz.II

4.

·         Agresywność i gotowość do walki była koniecznością zarówno rycerstwa jak i    mieszczan.

·         Grabieże, złodziejstwo i zatargi miedzy rodzinami były stałym elementem życia miejskiego (dotyczy to właściwie każdej grupy społecznej).

·         Często z pozoru błahe sprawy stawały się pretekstem do wszczynania krwawych waśni między rodzinami (np. sprawa handlowa, obraźliwy gest lub słowo).

·         Popularnym miejscem rozwiązywania konfliktów stawały się miejskie place publiczne.

·         Głębokie kontrasty w strukturze życia emocjonalnego: pobożność, strach przed piekłem, uczucie winy i skruchy, wybuchy radości z jednej strony – nagłe przypływy nienawiści i agresji z drugiej.

·         Religia sama z siebie nie oddziaływuje ‘cywilizująco’ ale jest ‘ucywilizowana’ tak samo jak społeczeństwo.

·         Życie było przesiąknięte ciągłym napięciem emocjonalnym i poczuciem niepewności.

5.

·         Związek pomiędzy strukturą emocjonalną a strukturą społeczeństwa - w państwie nie istnieje władza centralna, panuje ciągła rywalizacja i agresja między rodzinami, wsiami, miastami, prowincjami.

·         Władza centralna zmusza do życia w pokoju, wówczas zmienia się struktura emocjonalna, rodzi się powściągliwość i samoopanowanie, żądza zabijania i niszczenia zostaje utajona i ograniczona do momentów krytycznych np. wojna, rewolucja (społeczeństwo cywilizowane).

6.

·         Charakterystyczne dla społeczeństwa cywilizowanego jest społeczne zaspokojenie instynktu walki i popędu agresji w inny sposób, np. we współzawodnictwie sportowym (transformacja napięć emocjonalnych).

·         Popularne społeczne rozrywki odpowiadają potrzebom emocjonalnym społeczeństwa (odpowiednikiem wydarzenia sportowego, np. walki bokserskiej było palenie żywcem gromady kotów w dniu św. Jana – Paryż XVI w.)

·         Obecnie manifestowanie tego rodzaju popędów jest tłumione za pomocą lęku (hamulec wewnętrzny)

·         Ewolucja struktury emocjonalnej – rzeczy, które kiedyś dostarczały przyjemnych doznań, dziś budzą przykrość lub odrazę. Przesuwanie się progu uczucia wstydu lub uczucia przykrości świadectwem ewolucji standardu emocjonalnego