[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ANDRE NORTONGARAN NIE勲IERTELNYCZﾊ姑 PIERWSZA1. POPRZEZ B｣ﾊKITN･ MG｣ﾊSze懈 miesi鹹y i trzy dni po tym. jak podpisano Pok Szanghajski i 忤iatogｳosiｳ koniec Wielkiej Wojny lat 1985-1988, pewien mｳody m・czyzna siedziaｳzgarbiony na drewnianej ｳawce w nowojorskim parku i bezmy徑nie wpatrywaｳ si・wczubki swoich znoszonych but. Jedynym zaj鹹iem, do ktego przygotowano go wｿyciu, byｳo pilotowanie samolotu my徑iwskiego: niczego wi鹹ej nie potrafiｳ.Poszukiwania jakiego・zaj鹹ia w ｿyciu cywilnym przyniosｳy mu tylko rozczarowaniai upokorzenia.W pewnej chwili na drugim kou ｳawki przysiadｳ kto・zupeｳnie obcy mｳodemuczｳowiekowi. Lotnik zmierzyｳ go uwaｿnym spojrzeniem. Tak. westchnｹｳ z goryczｹ.Nowo przybyｳy miaｳ dobre buty. ciepｳy pｳaszcz i roztaczaｳ wok siebie aur・zadowolenia, jaka zawsze towarzyszy czｳowiekowi, ktemu w ｿyciu si・powiodｳo.Mimo ｿe niewｹtpliwie przybysz juｿ dawno przekroczyｳ wiek uwaｿany za 徨edni, jegoruchy byｳy spr・yste, a twarz inteligentna i czujna.- Czy mam przyjemno懈' z kapitanem Garinem Featherstone? - rzuciｳ przybyszniespodziewanie.Zaskoczony lotnik jedynie skinｹｳ gｳowｹ. Dwa lata temu on, kapitan GarinFeatherstone ze Zjednoczonych Sil Demokratycznych, dowodziｳ niebezpiecznymatakiem bombowym na bezkresne obszary Azji. z zadaniem zniszczenia ukrywajｹcegosi・w niedost麪nych terenach siｳ wroga. Byｳa to spektakularna i szerokokomentowana wyprawa. Lotnikom, ktzy jｹ przeｿyli, przyniosｳa krkotrwaｳasｳaw・Nieznajomy wydobyｳ z kieszeni wycinek z jakiej・gazety i zn si・odezwaｳ:- Jest pan czｳowiekiem, jakiego szukam. Pilotem o ogromnej odwadze, inicjatywiei inteligencji. M・czyzna, kty dowodziｳ nalotami na Azj・ wart jest, by wniego zainwestowa・- Co chce mi pan zaproponowa・ - zapytaｳ Featherstone niech黎nie. Nie wierzyｳjuｿ. ｿe kiedykolwiek u徇iechnie si・do niego szcz龕cie.- Nazywam si・Gregory Farson. - Nieznajomy przedstawiｳ si・takim tonem, jakbyjego imi・i nazwisko wszystko wyja從iaｳy.- Czｳowiek z Antarktydy?- Wｳa從ie. Jak pan zapewne sｳyszaｳ, mojｹ ostatniｹ wypraw・musiaｳem odwoｳa・dosｳownie w przededniu jej rozpocz鹹ia, z powodu wybuchu wojny. Teraz jednakprzygotowuje si・do kolejnej ekspedycji na poｳudnie.- Nie rozumiem jednak...- ...w jaki spos mｳby mi pan pom? To bardzo proste, kapitanieFeatherstone. Potrzebuj・pilot. Niestety, wojna znacznie przetrzebiｳa ichszeregi. Miaｳem szcz龕cie, ｿe natrafiｳem na kogo・takiego jak pan...To byｳo takie proste. Garin nie dowierzaｳ jednak swojemu szcz龕ciu aｿ do chwili,w ktej, kilka miesi鹹y pniej, morska ekspedycja dotarｳa do kontynentuwiecznych lod. Gdy 彡iｹgni黎o na lｹd trzy duｿe samoloty, zaczｹｳ zastanawia・si・ jaki jest cel wyprawy. Do tej pory Farson byｳ tajemniczy nie chciaｳ niczegozdradzi・Kiedy statek odpｳynｹｳ (miaｳ powri・dopiero za rok), Farson zwoｳaｳ zebraniewszystkich uczestnik ekspedycji, grupa skｳadaｳa si・z trzech pilot - wszyscybyli weteranami wojennymi - oraz dwh inｿynier.- Wkrce - odezwaｳ si・przywca, spoglｹdajｹc po twarzach wszystkichuczestnik ekspedycji - wyruszamy w gｳｹb kontynentu Tutaj - na rozｳoｿonej przedsobｹ mapie zakre徑iｳ dｳuga, purpurowｹ lini・- Przed dziesi鹹ioma laty - kontynuowaｳ - byｳem uczestnikiem ekspedycjiVerdane'a. Pewnego razu. gdy lecieli徇y na poｳudnie, nasz samolot wpadｳ w jaki・dziwaczny prｹd powietrza i zboczyｳ z kursu. W chwili, gdy juｿ kompletnie niewiedzieli徇y, gdzie si・znajdujemy, zobaczyli徇y przed sobｹ w oddali g黌tｹ,bｳ麑itnｹ mgｳ・ Zdawaｳo si・ ｿe pｳynie od bezkresnych obszar, pokrytych lodem,prosto ku niebu. Niestety, zaczynaｳo brakowa・nam paliwa, a poniewaｿ musieli徇yjeszcze zorientowa・si・ gdzie jeste徇y, zrezygnowali徇y z bliｿszegoprzyglｹdania si・temu zjawisku. Z trudem dotarli徇y do bazy.- Ycrdane. niestety, nie zainteresowaｳ si・naszym raportem i wi鹹ej do sprawybｳ麑itnej mgｳy juｿ nie wracali徇y. Jednak trzy lata temu ekspedycja Kattacka,wysｳana przez Dyktatora w celu poszukiwania nowych 殲eｳ ropy naftowej,zaobserwowaｳa to samo zjawisko. Tym razem nie spoczniemy, dopi go nie zbadamy!- Dlaczego - zapytaｳ Garin z zaciekawieniem - tak bardzo chce pan spenetrowa・t・mgｳ・Farson przez chwil・jakby wahaｳ si・ jednak postanowiｳ, ｿe udzieli muodpowiedzi.- Ot powszechnie uwaｿa si・ ｿe pod lodowｹ pokrywｹ Antarktydy znajdujｹ si・nieprzebrane bogactwa mineralne. Jestem przekonany, ｿe bｳ麑itna mgｳa powodowanajest przez aktywny wulkan, a moｿe nawet przyczynｹ jej jest jaka・przerwa wlodowej powｳoce Antarktydy. Takie wｳa從ie miejsce chciaｳbym zbada・Garin pochyliｳ si・nad mapｹ. Wyja從ienie Farsona nie przekonaｳo go. jednak to onw kou pｳaciｳ wszystkie rachunki, on byｳ kierownikiem wyprawy. Sprowaｳodegna・od siebie wszystkie wｹtpliwo彡i. Chlebodawcy, kty sprawiｳ, ｿe znmｳ regularnie jada・ byｳ w stanie wiele wybaczy・Cztery dni pniej wyruszyli w drog・ Helmly, jeden z inｿynier, pilot Rawlsonoraz sam Farson zaj麝i miejsca w pierwszym samolocie. Drugi inｿynier i drugipilot wsiedli do kolejnego samolotu, a Garin z wi麑szo彡iｹ zaopatrzenia sampoleciaｳ w trzecim.Byｳ zadowolony, ｿe moｿe lecie・samotnie. Jego samolot, z powodu ci・kiegoｳadunku, nie mｳ wznie懈 si・tak wysoko jak pozostaｳe dwa. Garin leciaｳ wi鹹 wpewnej odlegｳo彡i od nich. Porozumiewali si・za pomocｹ radia. Zakｳadajｹc przedstartem sｳuchawki na uszy. Garin przypomniaｳ sobie ostatnie sｳowa, jakieusｳyszaｳ od Farsona przed wej彡iem do samolotu:- Mgｳa zakｳa fale radiowe. Przed laty, kiedy znalazｳem si・w jej pobliｿu,sｳyszalno懈 byｳa bardzo sｳaba. Prawic taka - roze徇iaｳ si・- jakby kto・w drugimsamolocie miｳ co・do mnie w obcym j黝yku.Ustawiajｹc samolot do startu, Garin zastanawiaｳ si・ czy te obce sｳowa nie byｳyprzypadkiem rozmowｹ uczestnik tajnej ekspedycji wroga, takiej na przykｳad, jakwyprawa Kattacka.W swej hermetycznej kabinie nie czuｳ mrozu, jaki otaczaｳ samolot. W lodowatym,spokojnym powietrzu maszyna pｳynnie sun・a nad ziemiｹ. Z zadowoleniem Garinwygodnie rozsiadｳ si・w fotelu pilota i leciaｳ kursem, kty wyznaczaｳysamoloty, sunｹce przed nim i nad nim.Mniej wi鹹ej po godzinie od opuszczenia bazy ujrzaｳ co・ jakby mroczny cie・daleko przed sobｹ. W tym samym momencie usｳyszaｳ w sｳuchawkach gｳos Farsona: -To jest to! Lecimy prosto w tym kierunku! Cie・stawaｳ si・coraz bardziejnieprzenikniony, aｿ wreszcie przeobraziｳ si・w purpurowobｳ麑itnｹ 彡ian・rozciｹgajｹcｹ si・od ziemi aｿ do samego kraa nieba. Pierwszy samolot byｳ juｿbardzo blisko niej. Juｿ miaｳ w niｹ wlecie・ gdy niespodziewanie zakoｳysaｳ si・izaczｹｳ lecie・prosto w kierunku ziemi, jakby pilot straciｳ nad nim kontrol・Jednak po niedｳugim czasie przeszedｳ do lotu poziomego i wydawaｳo si・ ｿewszystko jest w porzｹdku, lecz maszyna jakby w panice uciekaｳa odpurpurowobｳ麑itnej 彡iany. Garin usｳyszaｳ w sｳuchawkach pytanie Farsona, co si・dzieje, jednak nikt z pierwszego samolotu nie udzieliｳ mu odpowiedzi.Garin postanowiｳ lecie・wolniej i zredukowaｳ obroty silnik. To. co przydarzyｳosi・pierwszej maszynie, nie zapowiadaｳo niczego dobrego. Moｿe. na przykｳad,purpurowobｳ麑itnｹ mgｳa zawieraｳa jaki・trujｹcy gaz.- Bliｿej. Featherstone - warknｹｳ Farston niespodziewanie.Posｳusznie przy徘ieszyｳ i po chwili lecieli juｿ skrzydｳo w skrzydｳo. Mgｳa byｳajuｿ teraz tuｿ przed nimi i Garin ujrzaｳ w niej ruch: g黌te, ciemne, zachodzｹcena siebie baｳwany. Samolot wpadｳ pomi鹽zy me i na szybach pojawiｳy si・dziwne,jakby lepkie krople wilgoci.Nagle Garin wyczuｳ, ｿe nie jest sam. Poczuｳ, ｿe w gｳ鹵i pustej kabiny, za jegoplecami, pojawiｳ si・jaki・inny, nieznany mu umysｳ, o ogromnej mocy. Zdesperacjｹ sprowaｳ zrzuci・z siebie jego wｳadz・ odrzuci・od siebie sama my徑.ｿe ktokolwiek jeszcze, oprz niego, jest w kabinie, lecz po chwili musiaｳ si・podda・ Jego r鹹e i nogi wciｹｿ pilotowaｳy samolot, jednak obcy przejｹｳ nad nimicaｳkowitｹ kontrol・Samolot wciｹｿ pｳynnie mknｹｳ przez mgｳ・ kta coraz bardziej g黌tniaｳa. Garinnie widziaｳ juｿ maszyny Farsona. Jeszcze raz sprowaｳ podjｹ・walk・przeciwkoobcemu umysｳowi - bezskutecznie. I gdy dotarｳ do niego rozkaz, aby zanurkowaｳsamolotem w samo serce purpurowej mgｳy. posｳusznie go wykonaｳ.Samolotem zacz・o teraz rzuca・i trzｹ懈. W pewnym momencie, gdy mgｳa na krkｹchwil・zrzedｳa. Garin ujrzaｳ surowe szare skaｳy, urozmaicone miejscami ｿtymkolorem o rnych odcieniach. Farson miaｳ racj・ tutaj ziemi nie pokrywaｳalodowa powｳoka.Coraz bardziej zbliｿaｳ si・do ziemi. Jeｿeli wszystkie instrumenty w maszyniedziaｳaｳy sprawnie, to w tej chwili powinien juｿ. znajdowa・si・poniｿej poziomumorza. Mgｳa wkrce zrzedｳa i znikn・a. Pod samolotem pojawiｳa si・ogromnazielona rnina. Z rzadka wyrastaｳo z niej co・ co od biedy okre徑i・moｿna byｳojako drzewa. Garin ujrzaｳ teｿ strumienie, w ktych pｳyn・a ｿta woda.Byｳo w tym krajobrazie co・przeraｿajｹco obcego, niesamowitego. Przeraｿony, znsprowaｳ wyrwa・si・spod wｳadzy nieznanego. Ponownie bez skutku.Niespodziewanie usｳyszaｳ w sｳuchawkach jaki・zgrzyt i w tej chwili widok zailuminatorem zniknｹｳ.Na rozkaz obcej siｳy Garin poderwaｳ nos samolotu do gy. Maszyna bｳyskawiczniezacz・a oddala・si・od zielonego lｹdu. Zn otoczyｳa jｹ mgｳa. Na szybach jeszczeraz pojawiｳy si・ci・kie, ciemne krople. Jeszcze jakie・sto st i - Garin byｳprzekonany - zakozy si・koszmar dziwnej mgｳy i niewiarygodnego 忤iata, ktyosｳaniaｳa.I wczas, bez ｿadnego powodu, silniki samolotu zakaszlaｳy; maszyna pｳynnymlotem 徑izgowym ponownie zacz黎a lecie・w d, w kierunku zielonego lｹdu. Terazjuｿ bardzo blisko samolotu pojawiｳy si・drzewa i wielkie, rozｳoｿyste ro徑iny,przypominajｹce paprocie. Ich pnie i ｳodygi byｳy jednak czerwone. Samolotzmierzaｳ ku najwi麑szemu skupisku tych ro徑in.Niemal oszalaｳy ze strachu. Garin zaczｹｳ chaotycznie szarga・za wszystkied毆ignie ster. Udaｳo mu si・doprowadzi・do tego, ｿe maszyna zmie... [ Pobierz całość w formacie PDF ]