[ Pobierz całość w formacie PDF ]

                              Nowy dzień…

  Wróciła do domu wściekła. Rzuciła z trzaskiem plecak na środek pokoju. Usiadła na fotelu kładąc nogi na ławie.                           

    Cyrk, jaki zrobiła Chudemu nie dawał jej spokoju. Przegięła, jak nic przegięła .   Nauczyciel zapisując dziś  temat w dzienniku zdjął jak zwykle swoje grube okulary i położył na biurku. A ona mu te okulary ze stołu ściągnęła Uniosła je do góry żeby wszyscy widzieli. Chudy pomacał rękami po blacie.

- Jagoda- zapiszczał podnosząc głowę – gdzie są moje okulary?

- Ależ panie psorze,  skąd ja mogę wiedzieć. Może spadły? – rzuciła się na podłogę udając że ich szuka Okulary powędrowały do Kaśki z drugiej ławki a potem dalej podawane z rak do rąk.

- Jagoda, nie wygłupiaj się, tylko ty mogłaś mi to zrobić – Chudy tarł palcem swoją łysinę. - Oddaj mi je proszę.

- Panie psorze, zawsze jak się coś stanie to pan tylko na mnie. Może sor  mnie zrewidować –   zaczęła rozpinać guziczki bluzki.

- Dobrze, już dobrze- przerwał jej zażenowany. Zmrużonymi oczami rozglądał się po klasie.

- Tu są !- Krzysiek z ostatniej ławki pomachał okularami.

Chudy chciał ją wyminąć ale ona podstawiła mu nogę. I geograf runął między rzędami jak długi. Klasa zatrzęsła się od śmiechu. Tylko Krzysiek się nie śmiał. Podbiegł do starego i pomógł mu wstać. Chudy popatrzył wtedy na nią tak jakoś smutno.   A Krzysiek wysyczał jej wprost do ucha

- Jakaś ty głupia, głupia i bez serca..

Ech, lepiej o tym nie pamiętać .

Włączyła telewizor. Przeleciała kanały. Lubiła programy z modą, muzyką, plotkami z artystycznego światka. To było życie. Bogate, piękne, błyszczące. Pragnęła być kimś takim, niezależnym, sławnym, niedbającym o innych, z kieszeniami pełnymi pieniędzmi.

      O! Spiker coś mówi o nowym castingu. Chwyciła ołówek i na leżącej w pobliżu gazecie zapisała szybko potrzebne informacje. Musi tam pojechać, szykuje się następna szansa, żeby ktoś ja odkrył, poznał się na jej urodzie. W przyszłym tygodniu wraca z Anglii ojciec, sypnie na pewno groszem. Kupi sobie trochę nowych ciuchów I wyruszy szczęściu naprzeciw.

     Deszcz lał hałaśliwie odbijając się od powierzchni wody. Siedziała na starej rybackie łodzi wciśniętej w nadbrzeżny piasek. Była przemoknięta od stóp do głów. Drżała. Życie zatrzymało się dla niej tutaj na tej plaży. Właściwie mogło się już skończyć, ale nie miała jeszcze odwagi pójść prosto w  morskie bałwany. Chociaż wydawało się być to takie proste. Trzeba było tylko wstać i krok za krokiem wejść w tą wielka mokrość i zimno. Nie różniło się ono od tego na brzegu. Miała taką nadzieję. Ale nie pewność...

   A jeszcze rano było tyle słońca na niebie i w jej sercu. Leżała wyciągnięta na kocu pozwalając promieniom opalać swoje ciało. Facet, który „zasłonił” jej słońce wyglądał jak z filmowej reklamówki.

- Właśnie kogoś takiego szukam – odezwał się rejestrując dokładnie przymioty jej urody.Uśmiechnęła się zalotnie pewna swojego wdzięku. Usiadła wyjmując z włosów klamrę. Niech zobaczy jej złociste fale. 

- To niesamowite, ale mam szczęście, że cię spotkałem, jestem reżyserem – wymamrotał pod nosem jakieś nazwisko – szukam właśnie kogoś do mojego nowego filmu. Jesteś wprost idealna.

Zarumieniła się uradowana. Cholera, nie będzie musiała szukać swojego szczęścia po castingach, bo ono samo do niej przyszło.

- Byłabyś zainteresowana? Dobrze zapłacę.

Podobało jej się, że rozmowa przebiega tak zawodowo.

-Jasne – nie namyślała się ani chwili. Niech wie, że nie jest płochliwym dziewczątkiem, które nie wie, czego chce.

- Świetnie,bardzo się cieszę. Masz jakieś swoje zdjęcie?

Nie miała.

- Tu nieopodal mam swoje biuro fotograficzne, moglibyśmy podskoczyć i wykonać kilka fotek.

Biuro fotograficzne urządzone było w campingowej przyczepie. Reżyser był miły, poczęstował ją winem- tak dla rozluźnienia –powiedział- żeby zdjęcia były bardziej naturalne. Nowa rola wymagała bardziej intymnych pozycji – dodał rozbierając ją ze skąpego bikini….

- Roman - usłyszała po chwili – Udał ci się połów? Bo tam, na plazy widziałem ekstra babkę. – głos należał do młodego mężczyzny zaglądającego przez okno – pospiesz się bo chyba zwija swoje manele.

- Już idę – odpowiedział wsuwając jej do ręki jakiś banknot – Przyjdź jutro, będę czekał

Żachnęła się, rozszyfrowała oszustwo

- Tylko cicho sza. – złapał ją za ręce. - Jeśli komuś się poskarżysz twoje erotyczne harce obejrzy cały internetowy świat, twoje koleżanki, rodzice i nauczyciele A teraz zmykaj. I pamiętaj, czekam jutro, bo inaczej…

    Boże, jaka była głupia. Tak, Krzysiek miał rację Była potwornie głupia. Nie pójdzie tam jutro. Choćby wszyscy mieli odkryć prawdę. Ale jak z taką prawdą zyć?  Nie, zaraz wstanie i pójdzie w czarną nicość. Niech tylko przejdzie ten nieznajomy w czarnej pelerynie, który nagle pojawił się na horyzoncie. Skuliła się. Nie może jej zobaczyć. Boże! On lezie prosto na nią.

- Jagoda! Szukamy cię od kilku godzin…wszyscy, matka, cała klasa, Krzysiek odchodzi od zmysłów Zagubiłaś się nam dziewczyno. Co ty wyprawiasz?- Geograf zdjął swoją pelerynę, okrył jej drżące ciało

- Chudy…przepraszam panie sorze, skąd pan wiedział?

- Chodź coś ci pokażę.

Poszła za nim na zdrętwiałych od zimna i siedzenia nogach. Stanęli na granicy lądu i morza.

- Widzisz, to było tutaj. Miała piętnaście lat. I takie jasne włosy jak ty. Nie zauważyłem, że ma problemy. Że potrzebuje pomocy.Moja córka już mi nigdy nic nie powie. Już jej nikt  nie uratuję Ale może będę mógł pomóc tobie? 

     Przez zalane deszczem okulary nie było widać oczu. Czuła jednak jego smutne spojrzenie. Takie jak wtedy w klasie. Wsunęła swoją mokrą rękę w jego dłoń. Słowa posypały się same…

     Szli brzegiem morza  trzymając się za ręce. Wysoki, chudy facet i jasnowłosa dziewczyna. Deszcz przestał padać i na przetartym niebie  zaczęły wyskakiwać pojedyncze gwiazdy.  Za dwie godziny wstanie nowy dzień. Nie musi być podobny do tych, które minęły….

                           Krystyna Sztramska